Van jongs af aan weten ze dat ze anders zijn dan anderen die met mannelijke genitaliën geboren zijn, maar ze weten niet altijd waarom.
Het kost tijd om de reden voor deze gevoelens te achterhalen. Maar geleidelijk aan worden de dingen duidelijker. Er is geen vaste leeftijd waarop de "mist" optrekt en het jonge kind zich realiseert dat "hij" een Trans-persoon is en als "zij" geboren had moeten worden. En er zijn veel momenten van zelftwijfel, onzekerheid en verwarring tijdens hun reis.
Transgendervrouwen hebben echt steun van hun familie nodig
Het helpt altijd als een transgender vrouw de steun en het begrip heeft van haar naaste familie. Maar vroeger, voordat er veel meer bewustzijn was over alles wat met transgenders te maken heeft, gebeurde dit niet altijd. Bekritiseerd of verstoten worden door je familie omdat je gewoon trans bent, werkt averechts. Het doet meer kwaad dan goed, vooral omdat het nu algemeen aanvaard is dat transgender zijn ingebouwd zit in de genetische samenstelling van een persoon.
Trans-zijn kan hoe dan ook niet worden veranderd. Het is ook geen karakterfout of defect, maar iets dat een combinatie is van genetica en de manier waarop ons lichaam "hard-wired" is. Met andere woorden, hoe we denken, ons gedragen en/of hoe we tegen het leven aankijken. Geen van deze laatste punten wordt gevormd door de omgeving waarin Trans mensen leven. Ze zijn inherent, ingebouwd.
Er is ook niet één enkele stap of proces of procedure voor iemand die zich realiseert dat hij Trans is om zijn doel te bereiken om te leven en erkend te worden door de maatschappij in het algemeen als een jonge vrouw of vrouw. Het is een reeks stappen op wat een zeer lange, nooit eindigende reis kan zijn.
De reizen van transgendervrouwen lijken opmerkelijk veel op elkaar
Maar, zoals eerder gezegd, de meeste transreizen lijken erg op elkaar. Laten we eens kijken naar de eerste paar typische stadia die een transvrouw doorloopt. Dit is vooral gericht op de stappen die ze nemen om hun doelen te bereiken:
- het gevoel anders te zijn dan anderen de zogenaamde Jongens spelen liever met meisjes en doen meer vrouwelijke dingen;
- zich verkleden in meisjeskleren en zich meer op hun gemak voelen als ze zich als vrouw presenteren;
- denken dat ze misschien homo zijn omdat ze zich enigszins aangetrokken voelen tot mannen;
- Als hun familie hen steunt, raadplegen veel transgendervrouwen gespecialiseerde artsen en therapeuten die "puberteitsblokkers" kunnen voorschrijven voor een pre-puberaal kind. Deze vertragen gewoon het begin van de puberteit om het kind en de ouders meer tijd te geven om uit te zoeken of het een fase is waar het kind doorheen gaat. Of zijn ze echt Trans?
- Zulke puberteitsblokkers voorkomen dat stemmen breken, adamsappels zich ontwikkelen en gezichtshaar verschijnt bij T-meisjes die geboren zijn met mannelijke genitaliën. Bij transgenders van vrouw naar man vertragen ze de groei van de borsten en de menstruatie;
- sommige Transvrouwen in Thailand of de Filippijnen beginnen rond hun 13e of 14e met zelfmedicatie met anticonceptiepillen. Ze nemen ze voor hun oestrogeengehalte. Deze verzachten de huid en stimuleren de haar- en borstgroei;
- De meeste artsen raden dit niet aan en zeker buiten Azië is het innemen van vrouwelijke hormonen of het beginnen met HRT veel meer gereguleerd. Er zijn ook minimumleeftijden voor transvrouwen om met dergelijke medicatie te beginnen. Dit moet ook worden goedgekeurd door gekwalificeerde specialisten en de ouders van het T-meisje;
- Het nemen van vrouwelijke hormonen heeft ongeveer dezelfde effecten als het nemen van anticonceptiepillen, met een zachtere huid, langer en gezonder haar en, het belangrijkste voor alle Trans vrouwen, een sterkere groei van de borsten;
- Voor T-meisjes die een medicatiekuur onder toezicht volgen, zijn er normaal gesproken drie soorten vrouwelijke hormonen die genomen moeten worden. Het doel en de effecten verschillen. De ene verlaagt het niveau van natuurlijk testosteron in het lichaam en de andere verhoogt het oestrogeenniveau. Het is niet altijd nodig om ze alle drie in te nemen en de dosering kan in de loop van de tijd variëren. Het belangrijkste is echter dat dit medicijnregime goed wordt begeleid;
- Wat veel mensen zich niet realiseren is dat het innemen van vrouwelijke hormonen levenslang is. Transgendervrouwen moeten dit elke dag of elke week doen. Sommigen zeggen dat het volledige scala aan bijwerkingen op lange termijn niet bekend is, maar dit kan natuurlijk van vrouw tot vrouw verschillen;
Naast de medicijnen is er ook de cosmetische kant
- Naast het nemen van hormonen willen de meeste transvrouwen zo snel mogelijk cosmetische chirurgie ondergaan. In het geval van veel niet-Aziatische T-meisjes wordt dit vaak "vrouwelijke gezichtschirurgie" of "FFS" genoemd. Dit kan ingrijpender en ingrijpender zijn dan de ingrepen die Ladyboys of Trans-pinay's ondergaan, die al relatief vrouwelijke trekken hebben. Voor niet-Aziaten kan FFS bestaan uit het scheren van de wenkbrauwbogen boven de ogen, het herstructureren van neuzen, het scheren van adamsappels, het hervormen van kinnen en wangen, enzovoort. Ja, Aziatische T-meisjes zullen sommige van deze cosmetische ingrepen moeten doen, maar meestal niet zo uitgebreid;
- Tot slot zal het T-meisje in deze fase van haar operatie vrijwel zeker een borstvergrotende operatie willen. De borstgroei als gevolg van hormoongebruik is steevast niet voldoende en daarom krijgen de meeste transgendervrouwen siliconen-gelimplantaten met een cup B of C - boven of onder de borstspier, zoals gewenst.
Hopelijk begrijp je na het lezen van dit artikel de reis van veel van de transgendervrouwen op deze website beter. MyTransgenderCupid. Er kunnen enkele variaties zijn, maar de meeste Trans-reizen lijken erg op elkaar!
Dutch