Ik ben al een tijdje op zoek naar een echte man om mee te daten, dus een gespecialiseerde Trans dating site als deze trok echt mijn aandacht.
Na vele jaren proberen mezelf te begrijpen, heb ik het afgelopen jaar eindelijk geaccepteerd dat ik transgender ben. Ik weet nu duidelijk dat ik een transvrouw ben. Het is een lange weg geweest om zover te komen. En ik weet dat er nog een lange weg te gaan is voordat ik mijn doel heb bereikt om een oprechte man te ontmoeten en me als zijn vrouw te vestigen. Als we onderweg een paar kinderen zouden kunnen adopteren, zou dat perfect zijn. Maar als mijn man dat niet wil, is dat ook prima. Zolang hij maar van me houdt zoals ik ben, een vrouw.
Het kost tijd om te beseffen dat je transgender bent
Mijn reis is misschien niet dezelfde als die van veel transvrouwen, maar ik denk dat er overeenkomsten zijn met wat anderen meemaken. Als ik terugdenk aan de tijd tussen toen ik ongeveer 12 was en ik misschien 18 of 19 was, was het een tijd van bijna volledige verwarring. Als ik mijn weg naar de erkenning dat ik transgender ben zou moeten samenvatten, zou het er ongeveer zo uitzien:
- Puberteit: voor de meeste kinderen is het begin van de puberteit een moeilijke tijd. Er treden veranderingen op in de lichaamskenmerken (adamsappel voor jongens, borstontwikkeling voor meisjes) en lichaamsfuncties (menstruatie voor meisjes). De meesten zijn hier niet op voorbereid en de emotionele veranderingen kunnen een uitdaging zijn. Meisjes worden verliefd op jongens en jongens beginnen steeds meer aan seks te denken.
Ik vond meisjes zeker leuk, maar wist niet zeker of ik ze leuk vond om seks mee te hebben of dat ik gewoon op ze wilde lijken. Af en toe zag ik een knappe jongeman en ik bewonderde hem omdat hij knap was. Ik voelde me niet tot hem aangetrokken, althans dat dacht ik. Ik had meer vrouwelijke dan mannelijke vrienden en vermeed veel van de ruwe en tumble van jongensspelletjes of vechten of iets al te fysieks. De meeste meisjes vonden me aardig omdat ik zachter en zachtaardiger was dan andere jongens;
- Travestie: zelfs voor mijn puberteit was ik al af en toe travestiet. Ik droeg dan een jurk of rok en een leuk topje, maar ik droeg vooral graag panty's of kousen. Tegen de tijd dat ik ongeveer 13 was of zo, ging ik crossdressed als ik maar de kans kreeg. Ik ging een keer naar een feestje in een volledige vrouwenoutfit. BH, slipje, make-up enzovoort. De meisjes die ik tot mijn vriendenkring rekende, vonden dit geweldig. Ze zeiden allemaal dat ik er zo vrouwelijk uitzag en dat ze niet konden zien dat ik eigenlijk een jongen was. Ik had wel van de term Transgender gehoord, maar wist niet echt wat het betekende. Een andere keer, een jaar later, ging ik uit met een paar vriendinnen toen ik volledig verkleed was en een jonge man begon te maak een praatje met me. Hij vroeg me om de volgende dag met hem uit te gaan. Ik was zo opgewonden, maar ook te bang om het te accepteren;
- Homo: met het jaar werd mijn crossdressing frequenter, soms twee of drie keer per week. Bovendien begon ik me veel sterker aangetrokken te voelen tot mannen. Ja, ik had seks gehad met een of twee vrouwen, gewoon wat frutselen, borsten aanraken, de vagina van een meisje strelen enzovoort. Ik had echter geen grote drang om een van de meisjes te penetreren en begon te denken dat ik wel homo moest zijn. Ik probeerde me hierover in te lezen en had zelfs twee "afspraakjes" met mannen die ik op internet had ontmoet. Hoe leuk ik hun gezelschap ook vond, ik durfde geen seks met ze te hebben. Ik wist het gewoon niet zeker;
Er zijn verschillende stappen om te accepteren dat je transgender bent
- Genderfluïde: op een dag kwam ik de term "genderfluïde" tegen en ik vond het wel bij mij passen. Soms presenteerde ik me als man en soms als vrouw. Ik kon gemakkelijk doorgaan voor beide geslachten. Maar mijn seksualiteit verwarde me nog steeds. Ik wilde niet echt seks hebben met een man als ik als man gekleed was. En ik wist niet zeker of ik wel penetrerende seks met een vrouw wilde. Een tijdje liet ik de dingen op hun beloop en leek ik, tot ik ongeveer 17 was, tevreden te zijn met het feit dat ik genderfluïde was. Mijn vrienden accepteerden dat ik zo was, maar het woord transgender bleef terugkomen;
- Trans: het was een combinatie van dingen waardoor ik me realiseerde dat ik een T-meisje was. Op een avond zag ik een geweldige video op YouTube over een man met een soortgelijk dilemma. Hij (zij) haalde zijn ouders over om hem een arts te laten raadplegen die gespecialiseerd was in genderkwesties. Zou ik dapper genoeg zijn om mijn ouders te vragen hetzelfde te doen? De volgende avond ging ik naar een feestje met een paar vriendinnen. Ik wist dat ik er geweldig uitzag in een zwarte jurk die ik van een van hen had geleend. Mijn make-up was perfect en ik voelde me geweldig.
Ik raakte aan de praat met een jongeman die ik al een paar keer had gezien. Ik vond hem zo knap. En het beste van alles was dat hij wist dat ik lichamelijk nog steeds een man was. Nou, we begonnen TS dating en ik denk dat je wel kunt raden wat er uiteindelijk gebeurde. Uiteindelijk realiseerde ik me dat ik een vrouwelijke transitie nodig had om mijn leven compleet te maken en alle zorgen die ik had over mijn gender en seksualiteit.
